Adam Bińkowski to postać, która pozostawiła po sobie ważny ślad w historii Polski. Urodził się 26 października 1894 roku w Mosinie, wówczas w województwie poznańskim. Jako człowiek związany z wojskowością, pełnił rolę porucznika obserwatora w rezerwie lotnictwa Wojska Polskiego.
Jego życie zakończyło się tragicznie wiosną 1940 roku, gdy stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, która wstrząsnęła całym narodem. Bińkowski jest symbolem tych, którzy poświęcili swoje życie w służbie ojczyzny, a jego historia przypomina o tragicznych wydarzeniach, które miały miejsce w tamtych czasach.
Życiorys
Adam Bińkowski urodził się w rodzinie Adama oraz Marii z Wernerów. Zakończył naukę w szkole powszechnej w Mosinie, a następnie uczęszczał do Szkoły Handlowej w Poznaniu, gdzie uzyskał świadectwo w 1912 roku. W 1918 roku został powołany do armii niemieckiej, w której służył w kompanii karabinów maszynowych 245 pułku piechoty, walcząc na froncie zachodnim. Swoją służbę zamknął w stopniu kaprala.
Po zakończeniu wojny powrócił do Polski, gdzie dołączył do wielkopolskich wojsk powstańczych, biorąc aktywny udział w powstaniu wielkopolskim. W styczniu 1919 roku został skierowany do 1 kompanii lotniczej w Szkole Obserwatorów Lotniczych mieszczącej się w Poznaniu, gdzie odbył trzymiesięczne szkolenie wojskowe. Dzięki swoim osiągnięciom został awansowany na stopień plutonowego, a później sierżanta.
27 kwietnia 1919 roku przydzielono go do III eskadry lotniczej. W grudniu tego samego roku, po pomyślnie zdanym egzaminie, otrzymał awans na stopień podchorążego w korpusie osobowym oficerów lotnictwa. Walczył na froncie galicyjskim oraz litewsko-białoruskim, a jego odwaga i poświęcenie przyczyniły się do przedstawienia go do odznaczenia Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
W 1921 roku został przeniesiony do rezerwy z przydziałem do 6 pułku lotniczego. W 1925 roku awansował na stopień podporucznika obserwatora w korpusie oficerów rezerwy lotnictwa. Podczas kampanii wrześniowej był częścią Bazy Lotniczej nr 3. Po niewoli przez Sowietów, został osadzony w Kozielsku.
Wiosną 1940 roku zginął w lesie katyńskim z rąk NKWD. Znajdował się na liście wywózkowej 029/3 z 14 kwietnia 1940 oraz na liście PCK (AM) 2751. W czasie ekshumacji wiosną 1943 roku, przy jego zwłokach odnaleziono dwie karty pocztowe.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie mianował go na stopień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Życie prywatne
Adam Bińkowski był żonaty z Matyldą z Lipoltów, z którą miał dwoje dzieci – córkę Marię oraz syna Gerwazego. W swojej karierze zawodowej związał się z Urzędami Walki z Lichwą w Warszawie, gdzie w ramach swoich obowiązków podejmował różnorodne działania.
W lipcu 1921 roku piastował stanowisko dyrektora drogeryjnego w francuskiej firmie, która prowadziła działalność na terenie Polski. Miejsce jego zamieszkania to Kobylin, które stało się dla niego nowym domem.
Przypisy
- a b c d BIŃKOWSKI Adam - Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie - Katyń 1940 [online], ipn.gov.pl [dostęp 19.01.2021 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- Wg Jędrzeja Tucholskiego, Mord w Katyniu, IW PAX, 1991, s. 76 urodził się 24.12.1891 r.
- Jędrzej J. Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 76.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Maciej Przepiera | Janusz Szajkowski | Wincenty Różański | Czesław Cybulski | Józef Rejewski | Adam Pohl | Wojciech Papież | Stanisław Podemski | Mirosław PilśniakOceń: Adam Bińkowski