Janusz Szajkowski

---

Życiorys

Janusz Szajkowski urodził się w rodzinie o głębokich wartościach religijnych i silnych podstawach społecznych. Jego ojciec, Stanisław Szajkowski, był przedsiębiorcą i handlowcem, natomiast matka, Walentyna z domu Nowacka, aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym. W czasach młodzieńczych znalazł się w trudnej sytuacji, gdyż okupanci niemieccy zaangażowali go do prac w terenie, takich jak kopanie rowów. Po ukończeniu edukacji w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie zdobł maturę w 1949 roku, podjął decyzję o zostaniu duchownym, wstępując do poznańskiego Seminarium Duchownego.

Janusz Szajkowski spędził dwa lata swoich studiów w Gnieźnie, gdzie nawiązał bliską przyjaźń z późniejszym prymasem Józefem Glempem, a następnie cztery lata w Poznaniu. W dniu 4 czerwca 1955 roku przyjął święcenia kapłańskie w farze poznańskiej. Jego pierwsze msze święte miały miejsce w Wirach, w tamtejszym kościele św. Floriana, a następnie pełnił obowiązki na czterech różnych wikariatach: Kępno, Swarzędz, Pępowo oraz Wieleń.

Po pewnym czasie Janusz przeniósł się do Poznania, gdzie zaczynał swoją posługę w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Floriana, a następnie w parafii Świętego Krzyża. W tym okresie rozwijał swoje umiejętności dyrygentury w Średniej Szkole Muzycznej w Poznaniu, co zaowocowało późniejszą działalnością muzyczną.

W latach 1969-1979 pełnił rolę proboszcza w parafii św. Andrzeja Boboli w Rawiczu. Tam z niezwykłym zaangażowaniem stworzył tętniące życiem środowisko parafialne, remontując kościół oraz tworząc nowe domy dla księży. Ponadto założył chór chłopięco-męski nazwany Andrzejki. Po dekadzie działań w Rawiczu, Janusz wznowił działalność w Poznaniu, obejmując parafię św. Stanisława Kostki aż do 1989 roku.

W okresie swojej działalności, Szajkowski zrealizował wiele istotnych projektów. Zbudował dom parafialny, a także wzniósł kościół Opatrzności Bożej, który obecnie stanowi osobną parafię. Uczestniczył w zakładaniu nowych wspólnot, takich jak Miłosierdzia Bożego oraz Matki Bożej Zwycięskiej. Dodatkowo nowszą formę przebudowy przeszedł także kościół św. Stanisława Kostki. Używając swoich talentów dyrygenckich, aktywnie tworzył nowy chór męski, Staszki, z którym podróżował za granicę, w tym do Watykanu, aby wystąpić w obecności papieża Jana Pawła II.

Jego działalność duszpasterska nie ograniczała się jedynie do posługi, ale wymagała także odwagi w trudnych czasach politycznych. Tak na przykład, zainicjował religijne spotkania rodzin wojskowych, co w czasach komunistycznych niosło ze sobą wiele ryzyka. W okresie stanu wojennego oraz po jego zakończeniu, organizował zbieranie paczek z darami z Zachodu, niosąc pomoc potrzebującym.

Pomimo przejścia na emeryturę w 1989 roku z powodu problemów zdrowotnych, Janusz Szajkowski nie przestał angażować się w życie parafialne. Jego wsparcie dotyczyło miejscowości takich jak: Mosina, Wiry, Puszczykowo, Luboń, Żabikowo, Rogalin oraz Oborniki. W 1992 roku wydał tomik poetycki pt. Barwą słów, którego wiersze recytował m.in. Aleksander Machalica. Jego teksty ukazywały się również w popularnym czasopiśmie, Przewodniku Katolickim.

Janusz Szajkowski, będąc kanonikiem honorowym kapituły średzkiej od 1992 roku oraz kanonikiem kapituły metropolitalnej przy bazylice archikatedralnej w Poznaniu od 2001 roku, pozostał ważną postacią regionu aż do swojej śmierci. Jego ostatnia posługa miała miejsce na cmentarzu winiarskim, gdzie uroczystości pogrzebowe przewodniczył biskup Grzegorz Balcerek, który miał wcześniejsze doświadczenia pracy w parafii św. Stanisława Kostki w Poznaniu. W ceremonii wzięło udział ponad stu kapłanów, a homilię wygłosił prałat Michał Maciołka.

---

Oceń: Janusz Szajkowski

---