Stanisław Podemski, urodzony 20 czerwca 1929 roku w Mosinie, to postać, która na trwale wpisała się w historię polskiego dziennikarstwa. Jego praca jako felietonisty oraz długoletnie związki z redakcją tygodnika „Polityka” świadczą o jego ogromnym wkładzie w rozwój tej branży.
Podemski zmarł 9 grudnia 2011 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek literacki, ale również wielu czytelników, którzy doceniali jego unikalny styl pisania. Warto przyjrzeć się jego osiągnięciom i wpływowi, jaki miał na kształt współczesnego dziennikarstwa w Polsce.
Życiorys
W dzieciństwie Stanisław Podemski mieszkał w Warszawie, gdzie był aktywnym członkiem Szarych Szeregów i brał udział w historycznym wydarzeniu, jakim było powstanie warszawskie. W 1952 roku zdobył dyplom z zakresu prawa na Uniwersytecie Poznańskim. Niestety, z uwagi na negatywną opinię Związku Młodzieży Polskiej, nie mógł przystąpić do aplikacji sędziowskiej, co stanowiło istotny krok w jego karierze zawodowej.
W 1963 roku osiągnął status radcy prawnego i swoje zawodowe życie związał z Ministerstwem Zdrowia. Od 1960 roku regularnie publikował artykuły prawnicze, zaczynając od współpracy z czasopismem „Sztandar Młodych”, gdzie pracował do 1966 roku. W kolejnych latach, a dokładniej od 1965 roku do 1975, pełnił funkcję dziennikarza w „Gazecie Sądowej i Penitencjarnej”, kontynuując swoją karierę w „Kurierze Polskim” (1975–1981) i „Polityce”, z którą związał się na ponad 30 lat, nawet po przejściu na emeryturę w 1999 roku.
W jego dorobku można również znaleźć felietony publikowane w „Gazecie Wyborczej”, które zostały zebrane w tomie zatytułowanym Pitawal PRL-u (2006). Podczas swojej kariery dziennikarskiej był także aktywnym członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w latach 1965–1982, a w okresie 1980–1981 przewodniczył Sądowi Koleżeńskiemu tegoż stowarzyszenia. W 1984 roku dołączył do Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.
Aktywność Podemskiego nie ograniczała się jedynie do dziennikarstwa. Był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego od 1965 do 1982 roku, a w 1980 roku uczestniczył w ważnym konwersatorium zatytułowanym „Doświadczenie i Przyszłość”. W 1989 roku wziął udział w obradach Okrągłego Stołu jako przedstawiciel Unii Chrześcijańsko-Społecznej (UChS) w podzespole zajmującym się reformą prawa i sądów.
W swojej karierze Stanisław Podemski otrzymał szereg prestiżowych nagród, w tym Nagrodę im. Adolfa Bocheńskiego (1990) oraz Nagrodę im. Bolesława Prusa (1991). Jego działalność została doceniona, a w 1997 roku, na mocy postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Książki
Stanisław Podemski, jako autor wielu znaczących prac, przyczynił się do rozwinięcia wiedzy z zakresu prawa i historii. Oto niektóre z jego kluczowych publikacji:
- Położenie prawne kościołów i związków wyznaniowych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej : zbiór przepisów i dokumentów wg stanu na dzień 1 X 1960 r. (1960) – współautorstwo z Edwardem Małkiewiczem,
- Adwokat – pełnomocnik, obrońca, doradca (1977),
- Wielka koalicja: kulisy – wywiad z Romanem Malinowskim przeprowadzony przez Mariusza Janickiego oraz Stanisława Podemskiego (1992),
- Baba na świeczniku – wywiad rzeka z Ewą Łętowską, przeprowadzony przez Mariusza Janickiego i Stanisława Podemskiego, BGW (1992),
- Pitawal PRL-u (2006).
Przypisy
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 05.03.1997 r. o nadaniu orderów. M.P. z 1997 r. nr 29, poz. 269
- Okrągły Stół. Kto jest kim. „Solidarność”. Opozycja, wyd. Myśl, Warszawa 1989, str. 320
- nekrolog Stanisława Podemskiego
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Mirosław Pilśniak | Adam Bińkowski | Maciej Przepiera | Janusz Szajkowski | Wincenty Różański | Czesław Cybulski | Józef Rejewski | Adam Pohl | Wojciech PapieżOceń: Stanisław Podemski